Ramadhon al-mubarak

ก่อนทิ้งทวนจากลากับเดือนรอมฎอนที่ หลายคนคงคร่ำครวญหาบรรยากาศอันอบอวลไปด้วยกลิ่นไอของการทำอิบาดะฮฺกันอย่าง พิถีพิถันและดูดดื่ม เดือนพิเศษที่ไม่เหมือนเดือนอื่น เราเคยลองนึกตรึกตรองดูบ้างหรือไม่ว่ารอมฎอนในแต่ละปีที่เราได้รับความโปรด ปรานให้มีชีวิตอยู่นั้น เราได้มอบอะไรแก่รอมฎอน ขณะเดียวกันรอมฎอนทิ้งร่องรอยอะไรดีๆ แก่เราบ้าง มิใช่แค่เพียงความอาลัยอาวรณ์ แต่หมายถึงการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรม ข้อคิดบทเรียนเราได้เรียนรู้ผ่านประสบการณ์ชีวิตรอมฎอนในแต่ละปี


ลองมาฟังพี่น้องมุสลิมะฮฺทั้ง 3 ท่าน ซึ่งต่างสถานะ ต่างถิ่นพำนักมาพูดคุยถึงชีวิตและบทเรียนรอมฎอนกันดูดีกว่า ได้แก่ อ.ซะอาดะห์ หมาดเด็น อาจารย์ประจำสำนักวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ จ.นครศรีธรรมราช อยู่ในช่วงลาศึกษาต่อ สาขามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยแฟรงคเฟริต ประเทศเยอรมนี ,คุณฟาติมะฮฺ เริ่มรักสกุล เลขานุการบริหาร องค์การแพลน เข้ารับอิสลามประมาณ 5 ปี ,คุณซัลมา นักศึกษาชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่ง

คำถาม : ในรอมฎอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ประทับใจอะไรและมีความแตกต่างจากรอมฎอนก่อนๆ ไหม?
อ.ซะอาดะห์ : สำหรับตัวเอง เป็นครั้งแรกที่ถือศีลอดที่เยอรมันค่ะ รู้สึกดีที่ได้พบปะรู้จัก และร่วมละหมาด ทั้งละศีลอดกับพี่น้องมุสลิมที่นี่ ตอนแรกคิดว่าอาจไม่น่าสนุกนักเพราะไกลบ้าน ประทับใจความเป็นพี่น้องมุสลิมที่เยอรมนี ถึงต่างภาษา วัฒนธรรม การเป็นอยู่ และการแต่งกาย รวมทั้งชาติพันธุ์ แต่เมื่อไปร่วมอิฟตารและตะรอวิหฺแล้ว ต่างช่วยกันดูแล เอื้ออาทร ชอบที่สุดตรงที่อิหม่ามนำละหมาด ดุอาอฺ และมีการสอนช่วงพักระหว่างละหมาดตะรอวิหฺ
ฟาติมะฮฺ : ผ่านเดือนรอมฎอนมา 5 รอบแล้ว และทุกๆ ปี ก็มีการพัฒนาที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ส่วนรอมฎอนปีนี้ถือว่าเป็นปีที่ดีที่สุดก็ว่าได้ เป็นรอมฎอนแห่งการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง อัลฮัมดุลิลลาฮฺ อัลลอฮฺทรงเปิดใจและเมตตามาก เพราะหนึ่งสัปดาห์ก่อนเข้ารอมฎอน ตัวเองได้รับบททดสอบที่ถือว่าหนักมากจนคิดว่าคงรอดไม่ได้ แต่พอเวลาผ่านไป ทำให้ได้ใกล้ชิด รำลึกถึงพระองค์มากขึ้น และเริ่มตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้น อัลลอฮฺทรงช่วยเหลืออยู่ เพราะมันเกิดขึ้นก่อนเดือนรอมฎอนอันประเสริฐ เดือนแห่งการอภัยโทษ การตอบรับดุอาอฺ พระองค์ทรงให้โอกาสในการกลับเนื้อกลับตัว และการเปลี่ยนแปลงกับเราจริงๆ ตลอดจนได้รู้จักการถือศีลอด การละหมาดตะรอวีฮฺที่ถูกต้อง ความประเสริฐของคืนอัลก็อดรฺ และการแสวงหาค่ำคืนนี้ค่ะ
ซัลมา : รอมฎอนของหนูพิเศษกว่าทุกปีค่ะ เริ่มด้วยบททดสอบที่เข้ามาตลอด ก่อนหน้านั้นมีอาการไม่สบายกระปอดกระแปดตลอด จนกระทั่งเข้าวันที่ 2 รอมฎอน ไปพบหมอจึงได้ผลตรวจว่าเป็นวัณโรค อัลฮัมดุลิลลาฮฺค่ะ พอหมอบอกก็ยิ้มรับได้ เพราะ สุขภาพเราไม่ค่อยดีมาระยะหนึ่ง มันคือบททดสอบที่อัลลอฮฺทรงรัก หวังว่าพระองค์จะอภัยในความผิดบาปที่ผ่านมา ต้องทบทวนตนเองว่าเราทำอะไรพลาดไปหรือเปล่า ประทับใจอีกเรื่องคือเพื่อนฝูงที่ให้กำลังใจดีเกินคาด ส่วนครอบครัวหนูอยู่ต่างจังหวัดค่ะ ก็ได้เพื่อนหอเดียวกันช่วยดูแลมาก บางคนจะไม่ไปละหมาดตะรอวิหฺกับญะมาอะฮฺ เพราะจะอยู่ดูแลเรา ทุกอย่างมันคือพระเมตตาของพระองค์ ให้เราได้เพื่อนที่ดี ตั้งใจว่ารอให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นอีกหน่อย จะกลับไปรักษาตัวที่บ้านค่ะ อินชาอัลลอฮฺ

คำถาม : ช่วงสิบคืนสุดท้ายเป็นอย่างไร?
อ.ซะอาดะห์ : ทำอิบาดะฮฺเหมือนปกติของวันอื่นในรอมฎอน เพิ่มอีกหน่อยตรงให้เวลากับการอ่านอัลุรอานและพิเคราะห์ความหมาย คุยกับเพื่อนๆ ที่นี่ไว้บ้างว่า หากสะดวกอาจอิอฺติกาฟที่มัสยิดสักคืน
ฟาติมะฮฺ : ที่วางแผนไว้ คือจะตักตวงผลประโยชน์จาก 10 วันนี้ให้มาก โดยใช้เวลาอยู่กับอัลลอฮฺและศาสนาของพระองค์ให้มากขึ้น ซึ่งอาจจะไม่ได้พิเศษอะไรมากนักค่ะ ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านหรือมัสยิด (แต่คงไม่ได้ไปอิอฺติกาฟที่มัสยิดเพราะดูๆ แล้วไม่สะดวกสำหรับมุสลิมะฮฺ) จริงๆ ก็ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นพิเศษเกินกว่าที่มุสลิมคนหนึ่งทำ แต่มุ่งที่ควรกระทำเพื่ออัลลอฮฺมากกว่า พยายามทำทุกอย่างที่จะดึงอีหม่านกลับคืนมาให้ได้มากที่สุด เพื่อที่ว่า เมื่อรอมฎอนจากไปแล้ว เราก็จะยังคงยืดหยัดได้เช่นเดิม(และมากกว่าเดิม) ตลอดไป อินชาอัลลอฮฺ ค่ะ
ซัลมา : ตั้งใจว่าจะละหมาดละหมาดตลอดคืนตลอดสิบคืน อ่านอัลกุรอานให้มาก อิอฺติกาฟกับเพื่อนในคืนเลขคี่ที่มัสยิดไหนสักแห่ง แต่พอชีวิตจริงเรามีปัญหาสุขภาพ ก็พยายามอดทนต่อสู้กับสุขภาพให้ดีที่สุด อัลลอฮฺคือที่พึ่งเสมอ ขอดุอาอฺให้เรามีสภาพจิตใจที่ดีแม้ในสภาพร่างกายแบบนี้ ผลพวงจากโรคนี้ คือหมอให้ยากินที่แรงไปทำให้ตับอักเสบอีก ทานแล้วง่วงนอนตลอด ตื่นขึ้นละหมาดยากมากก็ส่งผลต่อการทำอิบาดะฮฺของเรา ไม่เป็นไปอย่างที่คาด แต่อัลฮัมดุลิลลาฮฺ ทุกความทดสอบคือการให้อภัยโทษ พยายามคิดเช่นนี้ค่ะ

คำถาม : วันอีดุ้ลฟิตริมีโครงการจะทำอะไรบ้าง?
อ.ซะอาดะห์ : อินชาอัลลอฮฺ ไปร่วมละหมาดอีดที่ใดสักแห่ง เตรียมอาหารหรือเครื่องดื่มแบบท้องถิ่นบ้านเราเล็กน้อย แล้วเอาไปให้เพื่อนๆ ชิม คงไม่เชิญใครมาที่หอเพราะสถานที่ไม่อำนวย กะว่าจะไปเจอเพื่อนๆ ที่มัสยิดและบ้านของพวกเขา คงเชิญเพื่อนๆ ที่มหาวิทยาลัยและอาจารย์ที่ไม่ใช่มุสลิมไปร่วมอีดด้วย ซึ่งก็แล้วแต่เขาจะสะดวกกัน
ฟาติมะฮฺ : จ่ายซะกาตฟิฏรฺช่วงเช้า ละหมาดอีดที่มัสยิดในกรุงเทพ พบปะพี่น้องมุสลิมะฮฺ เรื่องการใช้เวลาอยู่กับครอบครัวนั้น คงเป็นเรื่องยาก เพราะว่า ครอบครัวไม่ได้เป็นมุสลิมค่ะ
ซัลมา : จะกลับบ้านที่ใต้พร้อมน้องชาย อินชาอัลลอฮฺ ร่วมละหมาด เฉลิมฉลองพร้อมครอบครัวเรา และพี่น้องมุสลิมคนอื่นๆ

คำ ถาม : หลังรอมฎอนมีซุนนะฮฺในการถือศีลอดเชาวาล 6 วัน คิดว่ามุสลิมเราควรทำให้ความสำคัญมากน้อยแค่ไหน และมีความประเสริฐอย่างไรบ้างตามความเข้าใจ?
อ.ซะอาดะห์ : เข้าใจว่าพระองค์อัลลอฮฺทรงกำหนดหลักการภาคบังคับที่เหมาะสมกับมนุษย์ในการ เข้าใจถึงเจตนารมณ์และปฏิบัติได้จริงแก่คนทุกยุคสมัย ชนชาติ และท้องที่ กิจการงานที่เป็นส่วนพิเศษเพิ่มเติมหรือซุนนะฮฺมีความประเสริฐไม่ยิ่งหย่อน ไปกว่ากัน แต่นั่นมิได้หมายความว่าผู้ที่มิได้ปฏิบัติตามส่วนหลังอ่อนด้อยจากความเป็น มุสลิม การส่งเสริมให้ทำความดี ย่อมมีมิติของความสมัครใจ และบริสุทธิ์ใจ หากกระทำไปเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคมหรือถือเอาว่าเป็นประเพณีที่ทำ ตามๆ กันมา ก็ย่อมสูญเสียความจำเริญของการปฏิบัติภักดีนั้นค่ะ
ฟาติมะฮฺ : มีข้อดีคือเป็นการเพิ่มพูนผลบุญให้กับตัวเอง เพราะการถือศีลอดเชาวาลเพิ่มอีก นั้นเปรียบเหมือนกับการถือศีลอดทั้งปี ต้องตักตวงความประเสริฐนี้ให้ได้มากที่สุดค่ะ อินชาอัลลอฮฺ

เป็นอย่างไรบ้างค่ะ ได้ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตรอมฎอนบางส่วนกันแล้ว ขอเชิญชวนผู้อ่านทุกท่านลองหันมาจดบันทึกบทเรียนรอมฎอนในทุกปี เราจะเห็นข้อดี ข้อเสีย จุดบกพร่อง อุปสรรคทางตรงทางอ้อม ตลอดจนความอ่อนแอของหัวใจเรามากยิ่งขึ้นที่ทำให้เราไม่เข้าถึงแก่นแท้ของรอม ฎอน
ที่สุดแล้ว ! เราจะพบว่า ชีวิตของเรานั้นมีอะไรให้เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาไม่จำกัดเฉพาะรอมฎอนเท่านั้น